W Święto Niepodległości
W Święto Niepodległości naszej umiłowanej Ojczyzny, zgromadziliśmy się w naszym Misyjnym Wieczerniku (12 listopada), aby modlić się o pomyślność Jej losów, oraz o rządy mądre i sprawiedliwe. Dzieci i młodzież z naszej Piątkowej Szkoły Misyjnej oraz Rodzice przygotowali na ten dzień specjalny Program słowno-muzyczny, aby uczcić Niepodległość Polski. „Ojczyznę wolną pobłogosław, Panie!”.
Spełniły się marzenie wielu pokoleń Polaków. Polska narodziła się na nowo, zdołała odeprzeć najazd sowiecki, wywalczyć niepodległość.
11 listopada
Co mi w mym życiu najświętsze w świecie,
Cudne jak wiosna, wonne jak kwiecie,
To polska ziemia, krwią, łzami żyzna
Moja Ojczyzna.
Czego pilnować, jak relikwii,
I bronić muszę, gdy ręce czyje
Sięgną po ojców moich spuściznę,
Mojej Ojczyzny.
O, ziemio czarna, ziemio Witosów,
Ziemio Mickiewiczów, Ziemio Bartoszów,
Że cudna ona, każdy mi przyzna,
Moja Ojczyzna.
Historia jest ważna i nie należy o niej zapominać, ale nie może stać się jedynym powodem, dla którego wywieszamy flagę, czy wstajemy w czasie hymnu. Musimy mieć żywą świadomość naszej miłości do Ojczyzny.
Kiedy w 1979 r. Ojciec Święty żegnał się z nami po pierwszej historycznej pielgrzymce do naszej ojczyzny, będącej jeszcze nie w pełni wolnej, wołał na Błoniach krakowskich:
„I dlatego – zanim stąd odejdę, proszę was, abyście całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię „Polska” raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością – taką, jaką zaszczepia w nas Chrystus na chrzcie świętym. Abyście nigdy nie zwątpili i nie znużyli się i nie zniechęcili. Abyście nie podcinali sami tych korzeni, z których wyrastamy. Proszę was: Abyście mieli ufność nawet wbrew każdej słabości, abyście szukali zawsze duchowej mocy u Tego, u którego tyle pokoleń ojców naszych i matek ją znajdowało. Abyście od Niego nigdy nie odstąpili. Abyście nigdy nie utracili tej wolności ducha, do której on „wyzwala” człowieka. Abyście nigdy nie wzgardzili tą Miłością, która jest „największa”, która się wyraziła przez krzyż, a bez której życie ludzkie nie ma ani korzenia ani sensu.”
Jest wiele rzeczy, które kochamy w Polsce i z których jesteśmy dumni. Poprzez głębsze ich poznanie zakorzeniamy w sobie miłość i szacunek do Ojczyzny a dzięki temu rodzi się w nas autentyczna radość z tego, że jesteśmy Polakami.
Po uroczystej Eucharystii – w Domu Parafialnym odbyło się radosne spotkanie i poczęstunek przygotowany przez Rodziców dzieci z naszej Szkoły Misyjnej. Dziękujemy zatem Nauczycielkom i Ks. Piotrowi oraz wszystkim, którzy zaangażowali się w tę Uroczystość patriotyczną.